309.

Zakładanie i znoszenie wspólnot miejscowych

Założenie wspólnoty miejscowej należy do kompetencji Rady Prowincjalnej po otrzymaniu pisemnej zgody Rady Generalnej oraz ordynariusza miejsca.

Do nadania wspólnocie miejscowej osobowości prawnej niezbędny jest odpowiedni akt urzędowy.

Rada Prowincjalna może też znieść wspólnotę miejscową, jednakże za pisemną zgodą Rady Generalnej i po konsultacji z ordynariuszem miejsca.

310.

Łączenie członków we wspólnoty

Można złączyć w jedną wspólnotę miejscową członków przebywających w jednym lub kilku domach Stowarzyszenia, a nawet poza nimi.

Statuty Prowincjalne podadzą odpowiednie zasady, według których - zależnie od konkretnej sytuacji - ma się dokonywać łączenie członków we wspólnoty.

311.

Zakładanie prowincji i regii

Do kompetencji Rady Generalnej, która powinna przedtem zasięgnąć opinii zainteresowanych zarządów i członków, należy ustanawianie nowych prowincji i regii, znoszenie już istniejących, łączenie ich i nowe rozgraniczanie zgodnie z przepisami prawa kanonicznego, oraz przydzielanie każdej z nich własnego i - o ile to możliwe - zwartego terytorium.

Do Rady Generalnej należy też ustalanie norm zapewniających członkom - o ile zajdzie taka potrzeba - prawo wyboru prowincji czy regii.

312.

Wymagane warunki

Do erygowania nowej prowincji wymaga się: około osiemdziesięciu członków po konsekracji wiecznej, zdolności do realizacji zadań przewidzianych Prawem Podstawowym, możliwości nowych powołań oraz dostatecznych środków materialnych.

Pod tymi samymi warunkami, przy liczbie około czterdziestu członków po konsekracji wiecznej, można erygować regię samodzielną albo też regię zależną od prowincji, jeżeli nie jest ona jeszcze całkowicie samowystarczalna.

313.

Współpraca z biskupami

Prowincje pełnią swe apostolskie zadania zgodnie z przepisami prawa kościelnego, współpracując z odnośnymi ordynariuszami miejsca.